Hij werd geboren in 1921 in Geesteren. Hendrik was de op een na jongste van twaalf kinderen, waarvan er slechts acht 'groot' mochten worden. Zijn vader, Jens, was overdag boer en 's nachts olieslager. Hij maakte olie uit kool- en knollenzaad die hij door een in de molen naast de boerderij aangedreven machinale stamper tot lijnkoeken voor vee verwerkte. Dat persen maakte een kabaal dat tot op kilometers afstand te horen was. Met de boeren in de omtrek maakte hij de afspraak dat hij 's nachts tussen twaalf en drie uur niet werkte, zodat ze in ieder geval een paar uur goed konden slapen. De molen werd in 1925 door een watersnoodramp uiteen geslagen en daarmee kwam een einde aan de carrière van Jens als olieslager. Zoon Hendrik, toen amper vier jaar oud, kan zich herinneren dat het gebeurde: "het was niet leuk, maar ook geen drama. De molen was niet ons eigendom en nu hoefde vader 's nachts niet meer te werken."

Met deze uitspraak verraadt Hendrik Busscher zijn nuchterheid, die hem zijn hele leven heeft gekenmerkt. Omdat het thuis geen vetpot was, droeg hij vanaf zijn veertiende jaar zijn steentje bij door als wever aan het werk te gaan bij Hedeman in Almelo. Om te voorkomen dat hij te werk werd gesteld in een Duitse munitiefabriek, dook hij in de oorlogsjaren onder. In de veengrond niet ver van de boerderij van zijn ouders trok hij zicht terug in een zelf gegraven hol. Eén van zijn zussen bracht hem iedere dag eten en soms ging hij naar huis. Dat deed hij alleen als er aan de waslijn naast de boerderij een wit laken hing: als teken dat de kust even veilig was.

Turfsteken

Vanuit zijn hol ontdekte hij letterlijk de mogelijkheden van de veengrond en begon met turfsteken. Hij maakte er een ruilhandel van en daaruit ontstond na de oorlog de turfhandel, die hem bekend zou maken in heel Twente. Hij kocht dertien hectare veengrond en 'leende' tientallen hectares grond van boeren in de omgeving, die hij na het afgraven weer 'teruggaf'. Het was een wederzijds belang: op veengrond valt niet te boeren; op afgegraven grond wel. Busscher bouwde een bedrijf op met twintig mensen in vaste dienst, die gezamenlijk rond de twintig miljoen turven per jaar staken. Hendrik stak zelf volop mee, maar wisselde zijn werk af met het verhandelen van turf in heel Twente. Soms was hij drie dagen onderweg met paard en wagen, bijvoorbeeld naar Enschede. Zo kwam hij ook wel eens in Weerselo, waar hij op de kermis zijn latere vrouw Grada Lansink leerde kennen. De ouders van Grada hadden een boerderij op 't Stift. Hendrik en Grada besloten een cafébedrijf met winkel te kopen aan de Bornsestraat 14 in Weerselo. Ze wilden er gaan wonen, maar op de dag van hun bruiloft in 1951 hoorden ze dat het niet mocht. De Woningcommissie stemde niet toe, omdat in die moeilijke naoorlogse dagen grotere gezinnen voorgingen. Busscher wist echter dat volgens deze regels er drie Weerseloërs 'illegaal' in de gemeente Tubbergen woonden en wist via 'ruilhandel' alsnog toestemming voor hem en zijn vrouw te krijgen om in hun eigen huis te mogen wonen.

Zijn turfgraafwerkzaamheden waren inmiddels richting Kloosterhaar opgeschoven en daarheen ging hij iedere dag op en neer: eerst met de fiets, later op de bromfiets. De opstallen bij het voormalige café in Weerselo werden ingericht als overslagruimten en zo breidde zich ook het aantal klanten in deze omgeving steeds meer uit. Onder meer alle kolenboeren in Oldenzaal kochten hun turven bij hem. De komst van aardgas maakte echter radicaal een einde aan de toenmalige activiteiten van Busscher. Voor de handelsbedrijven in petroleum, olie, kolen en turf was er plotseling geen toekomst meer. Hij moest zijn personeel ontslaan en zijn machines verkopen. "Mijn levenswerk werd mij ontnomen. Het was even huilen met de pet op", zegt Hendrik Busscher terugkijkend op die periode. Er is slechts één kleine troost: het laatste gat dat hij samen met zijn toenmalig personeel groef in Kloosterhaar, heet voor altijd 'Busschersgat'.

Nieuwe activiteiten

Kort na de sanering startte Hendrik Busscher met een nieuw handelsbedrijf in zand en grind. Daarnaast begon hij in 1968 met de eerste marktactiviteiten: iedere vrijdagavond en op zaterdag organiseerde hij een automarkt. De basis voor de huidige Weerselose Markt werd gelegd in 1970. Busscher kocht tien marktkramen en hield eens per maand naast de automarkt een warenmarkt. Formeel werd hij rond z'n 55-ste levensjaar deels afgekeurd. De harde arbeid in Engbersdijkvenen had zijn sporen op z'n lichaam achtergelaten, maar als zelfstandig ondernemer kon hij weinig met dat soort formele medische constateringen. Zijn pioniersgeest stimuleerde hem om nog meer activiteiten op te zetten: een handel in zelfgemaakte aanhangwagens, (uit onderstellen van oude Taunussen) en onderdelen en fietsen. Hij werd onder meer officieel ANWB Bonds rijwielverhuurder. De goederenmarkten op de zaterdagen verliepen steeds beter. Daarom besloot hij de, wat toen nog 'Boerenmarkt' heette inclusief de handel in kleinvee, vaker dan eens per maand te houden en deze groeide langzaam uit tot de huidige zeer bekende en moderne wekelijkse Weerselose Markt.

Zelfstandige bedrijven

De diverse initiatieven van Busscher sr. groeiden alle uit tot zelfstandige bedrijven, waarin al zijn vijf zonen en dochters een functie in vervullen. Zo werd de fietsenhandel verplaatst naar Hengelo en wordt onder de naam Busscher Rijwielspeciaalzaak gerund door zoon Frans. Zoon Jan exploiteert tegenwoordig een bloeiende zand- en grindhandel annex containervervoer. Met zijn zonen Harry, Henny en Theo en dochter Anita richtte hij samen een VOF op met afzonderlijke activiteiten, waarbij ook de schoondochters Paula en Paulien actief bij de bedrijfsvoering zijn betrokken. De taken zijn, tot groot genoegen van Busscher sr., voor de toekomst zorgvuldig verdeeld. Busscher sr. is eind 2008 op 87 jarige leeftijd overleden.

Bij Busscher werken mensen met een passie voor het vak. De klant staat centraal, de kwaliteit gaat voor. Op dit moment telt Busscher ongeveer 20 vaste werknemers, en daarbij nog vele part-timers voor het extra werk rondom de Weerselose Markt. Bent u benieuwd of u misschien ook iets voor Busscher kan betekenen?

Als u met één van onze medewerkers of leidinggevenden in contact wilt komen, bel, schrijf of mail ons. U kunt natuurlijk ook in persoon langskomen, er staat altijd iemand voor u klaar.